Blog

Συχνά στην ζωή τα πράγματα δεν πάνε όπως τα περιμένεις! Θα μου πείτε αυτό το ξέραμε …κάποιες φορές όμως πάνε προς το καλό ακόμα και αν δεν το περιμένεις  αλλά μόνο το ελπίζεις. Όταν μάθαμε ότι περιμένουμε δίδυμα αγόρια όλοι μας είπαν << μπράβο με το καλό>> αλλά και << double trouble >> .Εμείς φυσικά  χαρήκαμε πολύ και αγχωθήκαμε να πάνε όλα καλά ακόμα πιο πολύ. Φαίνεται ότι το ίδιο χαρήκανε και τα αγόρια μας και αποφασίσανε να μας συναντήσουνε κάπως πιο …βιαστικά και πρόωρα αφού στις 34 εβδομάδες είπαν κατά τις 4 το πρωί να μας ξυπνήσουν κάπως …δραστικά. Τα <<θηρία μας>> – όπως τα αποκαλούμε – γεννήθηκαν 1650 ( Junior B ) και 2070 ( Junior A ) γραμμάρια και για δίδυμα και αγόρια όλοι οι γιατροί μας έλεγαν να είμαστε και ευχαριστημένοι και ότι όλα θα πάνε καλά…. Εκεί ήρθε όμως η <<ανατροπή και πέναλτυ στο 90 >> που λένε και στο ποδόσφαιρο.  Ο junior B διαγνώσθηκε με στένωση στην πνευμονική βαλβίδα και ξαφνικά αντί να ασχολούμαστε με το πότε θα βγούμε από την Μ.Ε.Ν.Ν. αρχίσαμε να ψάχνουμε στο internet και να ρωτάμε δεξιά και αριστερά τι είναι αυτό που έχουμε και αν είναι σοβαρό κτλ. Διαπιστώσαμε ότι είναι κάτι σοβαρό αλλά αντιμετωπίσιμο και τότε μας συστήσανε και την<< από μηχανής Θεά>> Δρ. Αφροδίτη Τζίφα. Από την αρχή προσπάθησε να μην μας πανικοβάλλει –όπως όφειλε φυσικά -αλλά και από την άλλη δεν μας είπε τα γνωστά μικρό ψεματάκια που λένε οι γιατροί ότι όλα είναι ρουτίνα και συνηθισμένα  και ότι όλα θα πάνε καλά. Ως μηχανολόγος  που είμαι ( και καταλαβαίνω από …μηχανικές καρδιές από μέταλλο ) την εκτίμησα ιδιαίτερα που μας μίλησε ανοικτά και με ποσοστά και με υπό ποιες προϋποθέσεις η επέμβαση θα εξελιχθεί κατά 95 % θετικά και μας εξήγησεφυσικά και τους κινδύνους. Αυτό μας έκανε να πειστούμε ότι έχουμε απέναντί μας ένα προσγειωμένο άτομο με γνώσεις , που σέβεται αυτό που κάνει και δεν έχει την -συχνά πυκνά- γνωστή φιλοσοφία των ιατρών ότι <<το έχω κάνει άπειρες φορές όλα είναι εύκολα και χαλαρά>> αφού κάθε καρδιά και κάθε περίπτωση είναι πάντα μοναδική. Δεν μπορούμε να πούμε ότι όταν υπογράφεις πριν μπει το παιδί σου στο χειρουργείο είναι και ότι καλύτερο αλλά η Δρ. Τζίφα μας είχε πραγματικά αγκαλιάσει και καθησυχάσει. Έτσι και έγινε τελικά ,όλα πήγαν όχι απλά καλά αλλά καλύτερα από ότι περιμέναμε  , η Δρ. Τζίφα βγήκε και μας είπε με ένα πλατύ χαμόγελο δίχως ίχνος έπαρσης ή αυτοπροβολής ότι το παιδί μας είναι φοβερό και δεν την δυσκόλεψε καθόλου και ότι αντέδρασε άμεσα στην επέμβαση και ανακουφίστηκε. Έκτοτε πάνε όλα καλά και σε πρόσφατο υπερηχογράφημα μας είπε ότι πλέον το παιδί μας είναι σαν να μην είχε ποτέ πρόβλημα.

Τέτοιες εμπειρίες σε κάνουν πάντα πιο δυνατό σαν άτομο και σε δένουν ακόμα πιο πολύ με την οικογένειά σου και όταν έχουν και θετική έκβαση συνήθως τις ξεχνάς μετά από χρόνια αφού παύουν να σε απασχολούν. Όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε ποτέ σε ποιον ή μάλλον σε ποιούς – εννοώντας την Δρ. Τζίφα και το επιστημονικό προσωπικό της – το χρωστάμε αυτό , αφού πρέπει να έχουν την αναγνώριση που τους αξίζει. Εμείς σας τα γράφουμε αυτά για να τα διαβάσετε όσοι γονείς από εσάς πιθανόν αντιμετωπίζετε προβλήματα με το αγγελούδι σας και να πάρετε θάρρος όσο εμείς μπορούμε να κοιτάμε το δικό μας μωρό να μας χαμογελάει και κάπου εκεί στο βλέμμα του να βλέπουμε και το χαμόγελο της Δρ. Τζίφα  που έκανε το λειτούργημα της με τον καλύτερο τρόπο.