• Όταν η στένωση της πνευμονικής αρτηρίας εμφανίζεται στη νεογνική και πρώτη παιδική ηλικία, η συνήθης επεμβατική αντιμετώπιση είναι η διαδερμική αγγειοπλαστική με μπαλονάκι.
• Εάν η στένωση εμφανιστεί μετά τους πρώτους 18 μήνες ζωής, στην πλειονότητα των περιπτώσεων είναι δυνατή η διαδερμική τοποθέτηση ενός μεταλλικού νάρθηκα (stent) μέσα στον αυλό του αγγείου, το οποίο το κρατά ανοικτό εφόρου ζωής και έτσι αποφεύγεται ανοικτή χειρουργική επέμβαση.
• Ενίοτε, είναι ενδεδειγμένη και εφικτή η τοποθέτηση ειδικών στέντ και στην πρώτη βρεφική ηλικία, ως εκ τούτου η κάθε περίπτωση πρέπει να εξατομικεύεται προς επίτευξη του καλύτερου δυνατού αποτελέσματος.

Πριν την τοποθέτηση stent θα σας ζητηθεί να κάνετε μαγνητική τομογραφία καρδιάς – μεγάλων αγγείων (MRI) ή αξονική τομογραφία με σκιαγραφικό για να εκτιμηθούν οι ακριβείς διαστάσεις και η ανατομία του αγγείου. Ενίοτε, ιδιαίτερα εάν έχει προηγηθεί πρόσφατος διαγνωστικός καθετηριασμός δεν χρειάζεται περαιτέρω απεικόνιση πριν από την επεμβατική πράξη.

• Εφόσον η αξονική ή μαγνητική τομογραφία πιστοποιήσει ότι είναι δυνατή η τοποθέτηση stent, και γίνουν οι κατάλληλες μετρήσεις για την εκτίμηση του βαθμού της στένωσης, προβαίνουμε σε καθετηριασμό καρδιάς, ο οποίος γίνεται συνήθως από το πόδι του ασθενούς.
• Η επεμβατική πράξη γίνεται υπό γενική αναισθησία.
• Γίνεται έγχυση σκιαγραφικού στην δεξιά κοιλία και πνευμονική αρτηρία και επαναλαμβάνονται οι μετρήσεις του αγγείου, ούτως ώστε να επιλεγεί το κατάλληλου μεγέθους stent (και μπαλόνι που θα βοηθήσει στη διάταση του stent).
• Υπάρχουν διάφοροι τύποι stent που μπορούν να χρησιμοποιηθούν, τα οποία είναι συνήθως

από ανοξείδωτο ατσάλι ή πλατίνα (εικόνα).